Historia szkoły

Budynek szkoły przed malowaniem

Historia naszej szkoły sięga roku 1946 i jest nierozerwalnie związana z powojennymi dziejami Żarowa. W czerwcu 1945 r. na skutek działań wojennych Żarów trafił w ręce polskie i od tego momentu zaczął się napływ pierwszych osadników z terenu całej Polski. W połowie 1949 r. w Żarowie mieszkało już ok. 1500 Polaków. Właśnie w tym roku powstała Nasza Szkoła. Stało się to z inicjatywy ówczesnego dyrektora Zakładów Chemicznych „Silesia”- inż. Władysława Starkla. Na jego wniosek Zjednoczenie Przemysłu w Gliwicach w lipcu 1949 r. skierowano do Żarowa Ludwika Kolnego, którego zadaniem było zorganizowanie sszkoły przemysłowej dla młodzieży pracującej z terenu Żarowa i okolic. Ten ambitny cel udało się osiągnąć, w czym wielka zasługa L. Kolnego, zaledwie w ciągu 2 miesięcy, bowiem już 3 września 1949 r. Szkoła przemysłowa została uroczyście otwarta. Utworzono ją w pustym budynku po dawnej niemieckiej szkole powszechnej przy ul Armii Czerwonej ( obecnie Armii Krajowej 15 ). Naukę w szkole rozpoczęło 28 uczniów, rekrutujących się głównie pracowników zatrudnionych w miejscowych zakładach. Zajęcia w tym czasie odbywały się po południu po między godz. 1330 1700. Kadrę pedagogiczną tworzyło wówczas 9 nauczycieli z L. Kolnym jako dyrektorem na czele. W październiku 1947 r. obok istniejącej Szkoły Przemysłowej utworzono drugą szkołę – Gimnazjum Przemysłowe Fabryk Chemicznych i Ceramicznych w Żarowie. Obie szkoły podlegały dyrektorowi Kolnemu. W grudniu 1947 r. na mocy porozumienia pomiędzy rządem polskim i jugosłowiańskim do szkoły skierowano grupę 22 mieszkańców Jugosławii, którzy mieli tu zdobywać wykształcenie chemiczne; umieszczono ich w nowo otwartym internacie przy ul. Mickiewicza 2.

Dnia 6 października 1949 r.stanowisko dyrektora objął Władysław Skulski. Za jego kadencji, trwającej 2 lata, szkoła wyraźnie zmieniła swoje oblicze organizacyjne – wprowadzono nowe kierunki kształcenia i typy szkół, a liczba uczniów wzrosła do 490. W grudniu 1949 r. szkoła przeniosła swoją siedzibę do budynku przy ulicy Sportowej 8, a od września 1950 r. do budynku przy ul. Armii Czerwonej 58 zmieniając przy tym nazwę na: Zespół Szkół Chemicznych w Żarowie . Jednocześnie budynek przy ul. Sportowej 8 został przeznaczony na szkolne laboratorium, które mieści się tam do dziś.

3 czerwca 1951 r. funkcję dyrektora szkoły powierzono Józefowi Popiołkowi W związku z reorganizacją placówki uległa zmianie nazwa szkoły – nazwę Zespół Szkół Chemicznych zmieniono na Technikum Chemiczne i Zasadnicza Szkoła Chemiczna w Żarowie. Rok 1951/52 zaznaczył się ponadto tym, że odbył się pierwszy egzamin maturalny dla absolwentów kl. IV Technikum Chemicznego. Niestety w roku 1951/52 nie otwarto I Technikum, co było przyczyną wygaśnięcia Technikum w 1954 r.

Z dniem 1 sierpnia 1952 r. stanowisko dyrektora objął Stanisław Ruciński. W roku 1953/54 do szkoły uczęszczało tylko 192 uczniów. W czerwcu 1954 r. zdawali maturę ostatni uczniowie Technikum Chemicznego, które tym samym przestało istnieć aż do roku 1965. W czasie wakacji 1954 r. szkoła przeżyła kolejną w swojej historii przeprowadzkę, jej siedzibę przeniesiono, tym razem na stałe, do nowo wybudowanego budynku przy ul. Zamkowej 10.

Od roku 1960 do 1977 r. szkoła nosiła nazwę: Zasadnicza Szkoła Zawodowa w Żarowie. W roku 1961/62 utworzono 3-letnią Zasadniczą Szkołę Zawodową dla Pracujących. W sumie szkoła liczyła 10 oddziałów o łącznej liczbie 354 uczniów. Staraniem dyrekcji, miejscowych zakładów oraz lokalnych władz otwarto ponownie po 11 latach przerwy Technikum Chemiczne o specjalności technologia procesów chemicznych. Szkoła powiększyła się do 17 oddziałów, osiągając rekordową liczbę 646 uczniów. W 1967 r. powołano do życia Technikum Chemiczne dla Pracujących. W roku 1970 przeprowadzono pierwszy po wielu latach przerwy egzamin maturalny, który z wynikiem pomyślnym złożyło 42 uczniów Techników.

Na jesieni 1971 r. spada na szkołę wielki zaszczyt. Dnia 19 listopada odbyła się podniosła uroczystość nadania Technikum Chemicznemu i Zasadniczej Szkole Zawodowej w Żarowie sztandaru oraz imienia Jędrzeja Śniadeckiego – wybitnego polskiego chemika. W roku 1972/73 w ramach Zasadniczej Szkoły Zawodowej wprowadzono nowy kierunek kształcenia – zdobnik ceramik. Od 1 września 1974 r. dyrektorem szkoły został Norbert Wichary.

Od 1977 do czerwca 2002 roku szkoła nosiła nazwę: Zespół Szkół Zawodowych im . J. Śniadeckiego w Żarowie.

Dnia 1 września 1985 r. stanowisko dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych objął Tadeusz Niedzielski. Cztery lata później, dokładnie 28 września 1989 r., dyrektorem szkoły została Kazimiera Mossoń. Szkoła liczyła wtedy 12 oddziałów, do których uczęszczało 312 uczniów. W roku 1990/91 adoptowano aulę szkolną na salę gimnastyczną, co w oczywisty sposób poprawiło bazę szkoły, jeśli chodzi o zaplecze sportowe. Lata dziewięćdziesiąte przyniosły szereg istotnych zmian w szkole, dotyczących profili nauczania. W roku 1991/92 powstało 4-letnie Liceum Zawodowe kształcące w zawodzie elektromechanika urządzeń przemysłowych. W tym samym roku otwarto także 2-letnie Policealne Studium Zawodowe o specjalności ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami. W roku 1992/93 utworzono 4-letnie Technikum Zawodowe o specjalności analiza środków spożywczych oraz 4-letnie Liceum Zawodowe kształcące w zawodzie sprzedawcy magazyniera. Wspomniany rok zaznaczył się również tym, że w szkole urządzone nowoczesną pracownię komputerową. Ciąg dalszy zmian nastąpił w roku 194/95; powołano do życia Liceum Ogólnokształcące (profil biologiczno-chemiczny) oraz otwarto 5-letnie Technikum Zawodowe kształcące w zawodzie technika ochrony środowiska. W roku szkolnym 1995/96 szkoła liczyła 27 oddziałów, a uczęszczało do niej w sumie 688 uczniów. Od 2002 r. w szkole funkcjonuje biblioteka multimedialna oraz siłownia